Song Information | |
Music: Elvis Duro | |
Lyrics: Florian Zyka |
Jeta ndonjëherë ngjan me një përrall, një libër një trillim
Jemi autor edhe personazh nisoj si më një film
Ku çdo ngjarje kan je fund
Çdo fund ësht filim
Tani e kuptoj çdo ndjenjë çdo njeri, në botë e kan je çmim
Shtrejt e blejm urrejtjen pak shesim dashuri
Haro gjithçka, gjithçka që faleshte
Mendojm te jetojm sot
Hap zemrën dhe guxho me lot dhe ty te vi
Hap zemrën dhe largo zhdo lot dhe zhdo zhgënjim
Të lutem përsëri, ty të lutem se ti o me dëgjon
Jep pakes dashuri parajsën ta jetojm
Ndodh ndonjëherë të ndihesh i pavlerë, një humbës i pafat
Atë çast kërkon fjala një person që ty të ngriten lart
Dhe buzqëshjen sërish ta gjesh dhuroje për sëri
Për te ka nevojë çdo njeri
Hap zemrën dhe guxho me lot dhe ty te vi
Hap zemrën dhe largo zhdo lot dhe zhdo zhgenjim
Të lutem përsëri, ty të lutem se ti o me dëgjon
Buzqëshje, gabime, dëshira, premtime
Urrejtje, zili, shpifje, lakmi
Të gjitha i shikove, e jeta ti tregoj
Por si te jesh i drejt këtë duhet ta mësosh
Unë jo sdo te ndalem, besoj se në të bashk
Këtë toke mund ta bëjm te jet parajsë
Ku ësht parajsa
Sa larg parajsa
Sa larg, sa larg, larg parajsa
Oh larg, oh larg
Larg, larg, ooh..
Të lutem o njeri s’di a më ndigjon
Jep pakes dashuri
Leave a Reply